TYP	Obiekt Użyteczności Publicznej	DATA	2010
LOKALIZACJA	Tokio, Japonia	TEMAT	Muzeum Mody XX w.
INWESTOR	Arquitectum + Waseda University Tokyo	ZESPÓŁ	Adam Zwierzyński, Anna Porębska
NAGRODA	WYRÓŻNIENIE

Hundred meters of fashion - 100 metrów mody

Wertykalne Muzeum Mody XX-ego wieku w Tokio.

IDEA

Tkanka działki potraktowana została jako elastyczna tkania, którą naciągając i wyciągając do góry, a następnie skręcając możemy uformować założony i wynikający z analiz projektowo-programowych kształt.

KONCEPCJA PROGRAMOWO-PRZESTRZENNA MUZEUM

Funkcja muzeum powszechnie kojarzona jest z horyzontalnymi budynkami o szerokim poziomym układzie programowo-przestrzennym. Są to obiekty będące opakowaniami ekspozycji, miejscami indywidualnej kontemplacji, ale także płaszczyznami spotkań, wciągającymi społeczeństwo w swój świat.

Jak na niewielkiej działce w zurbanizowanej gęstej tkance miejskiej wytworzyć plac wciągający ludzi do wnętrza?
Jak wytworzyć przestrzeń publiczną będącą forum spotkań?
Jakie są wertykalne powiązania warstwowego ustroju horyzontalnych poziomów?

Ze względu na małe wymiary działki zlokalizowanej w intensywnie zurbanizowanej tkance miejskiej Tokyo, szeroki program funkcjonalny muzeum mody został rozłożony wertykalnie na 22 poziomy (19 powyżej poziomu terenu). Uzyskano funkcjonalny stos warstw – „kwadratów programowych”.

W celu wytworzenia urbanistycznej pustki, z której ukształtowany zostanie publiczny plac wciągający do wnętrza budynku, przesunięto „kwadrat programowy” poziomu wejściowego do przyziemia, komunikując go z miastem prowadzoną szeroko rampą. Rampa płynnie przechodzi niżej, formując poziom holu wejściowego na kształt i koloryt spływającej zastygłej lawy, na której umieszczono podesty danych funkcji -recepcji, sklepu z pamiątkami, miejsc siedzących. Forma przyziemia nawiązuje do świętej góry - wulkanu Fuji; dolna część jest metaforą lawy, zaś jej stożkowana górna struktura – ośnieżonych szczytów.

Dalszym etapem hybrydyzacji bazowego modelu jest zróżnicowanie wysokości poziomów – zmieniające kondycję przestrzeni konkretnych wnętrz, tworzące wstępny układ pożądanego stosunku pustki i masy. Wynikowy układ poziomów połączono pionowym rdzeniem konstrukcji, komunikacji i infrastruktury technicznej. Przegrody pionowe – ściany zewnętrzne są funkcjonalistycznymi elementami wygenerowanymi przez wcześniej przyjęty zbiór kwadratów programowych.
Wytworzone w ten sposób kubatury stanowią stos prostych, podstawowych brył geometrycznych – pudełek, ułożonych jedno na drugim zgodnie z przyjętą dyscypliną organizacji rzutów poziomych i ich wzajemnych przesunięć. Stos poprzesuwanych pudełek fragmentaryzuje stu- metrową wierzę, dzieląc ją na sekcje, przyczynia się do optycznego zmniejszenia masy budynku oraz daje możliwość nawiązania kierunkami poziomymi do wysokości otaczającej zabudowy. Stos pudełek poprzecinano prostymi poziomymi tworząc pasy przeszkleń oplatające budynek, zapewniając widok 360 stopni.

SKÓRA

Struktura budynku w całości, począwszy od placu wejściowego po szczyt wierzy została opleciona homogeniczną skórą nawiązującą do materiału bazowego każdego kreatora mody i stanowiącego podstawę każdej kolekcji, czyli tkaniny tekstylnej oraz jej tworzywa – nici, włókien. Włókna skóry muzeum mody, prowadzone są w dwóch rzędach – jedna warstwa włókien oplata budynek zgodnie z ruchem wskazówek zegara, druga zaś w przeciwną stronę. W ten sposób uzyskujemy rodzaj plecionki, którą następnie modyfikujemy, dostosowując oczka przeplotu i jego gęstość do czynników takich jak warunki oświetleniowe, otwarcia widokowe i ogólna kompozycja. Włókna „tkaniny” oplatającej muzeum, prowadzone są pod kątem z nieregularnym rozstawem tworząc lokalnie gęstą siatkę lub szerokie oczka przeplotu dające pełne otwarcie budynku.

MUS ARCHITECTS to biuro architektoniczne tworzone z pasją. Zajmujemy się wymyślaniem przestrzeni, kształtowaniem funkcji i formy, niezależnie od skali.